‘’Ne kadar elinden geleni yaparsa yapsın insanın kendi duvarlarını aşması zor, o duvarlar sadece beynimizde olsa bile. Yargılamak insanlığın en büyük duvarıdır. Anlamak ve kabullenmekse yargılamanın tek ilacı.’’
Aeden gezegeninde her şey çok farklı. Tüm varlıklar en mükemmel oluşumdalar, konuşma yerine telepati ile iletişim kuruyorlar. Güneşlerinin rengi mor, bilim ve teknoloji çok ama çok üst seviyede.
Aeden’de her canlı tükettiğini üreterek yaşar, ama biz dünyanın tüm kaynaklarını yok etmek için kullanıyoruz. Sadece bu sebepten bile bizlere insan değil ‘’insansı’’ demesi çok normal.
Birilerinin çıkarları için şekil almış hayatlar, haksızlıklar karşısında paranın acı gücü, savaşlar, doğanın katledilmesi, hayvan nesillerinin yok edilmesi ve dahası…
Kitap bitince, yerimizde saymamızda en büyük ve en güçlü yine engelin kendimiz olduğunu anlıyoruz. Kısır bir sistemin içinde kayboluşumuzu farketmemek ve Aeden’ de yaşamak için can atmamak mümkün değil.