Calvino ile tanıştığım kitap; Zor Sevdalar…
Can Yayınları, Calvino’nın 1949 ‘dan 1967 ‘ye kadar olan öykülerinden 13 serüven öyküsünü bir kitapta derlemiş ve ismini de ‘’Zor Sevdalar’’ koymuş.
Hemen her serüvende, birbirlerini seven bir kadınla bir erkeğin nasıl yan yana gelemediklerini anlatıyor. Konular yakın olsa da hikaye şekillerinde farklılıklar var. Karakterlerinin iletişimle ilgili problemlerini, kendi sessizlik yolculuklarını derinlemesine işliyor. Doğal bir akış içerisindeki gerçekçi tespitler okuyucuyu sarsıntıya uğratabiliyor. Anlatımında betimlemeyi öyle yoğun yapmış ki, bir hikayenin sonunda uzun bir roman okumuş hissi oluşturuyor.
Kitaptan bir alıntı yapmamak da bir o kadar imkansız…
‘’A ne güzel, hemen fotoğrafını çekmeli bunun!’ gibilerden bir şey demeye başlamanız, fotoğrafı çekilmeyen her şeyin yitip gittiğini düşünenlerle aynı çizgiye getiriverir sizi, fotoğrafı çekilmeyen sanki hiç var olmamıştır, bu nedenle gerçekten yaşamak için elden geldiğince çok fotoğraf çekmek gerekir, elden geldiğince çok fotoğraf çekebilmek için de, ya elden geldiğince çok fotoğraf çekilebilir bir dünyada yaşamak ya da kendi yaşamının her anının fotoğrafının çekilebilir olduğunu kabul etmek gerekir.’’